Drie generaties
In 2022 leerde de familie Natuurbegraafplaats Schapenmeer kennen. Een familielid kwam er werken als natuurbeheerder, liet hen het gebied zien en vertelde over natuurbegraven. Ze werden enthousiast en dachten er verder over na. Hoe dat verder gegaan is, vertellen ze graag.
Natuurbegraafplaats Schapenmeer, wat een bijzondere en rustgevende plek. Onze vader (de opa van de natuurbeheerder) is in 1996 begraven op een ‘gewone’ begraafplaats, wetende dat zijn grote wens was om onder een grote boom te liggen. Dat hoorde bij de man die alles wist van bomen en zijn hele leven begaan was met de natuur. Wat op die begraafplaats niet kon, zou hier wellicht mogelijk zijn. Moeder was nog in leven maar zelf niet meer in staat besluiten te nemen. En hoe moesten we uitleggen dat we vader, na haar overlijden, wilden herbegraven.
Allerlei ideeën speelden door ons hoofd. Wat zou het mooi zijn als… een mooie plek voor hun samen… natuurliefhebbers in het kwadraat… onder een grote boom…We vonden met elkaar een passende plek die recht deed aan al deze gedachten.
Jaren gingen voorbij en we waren nog altijd zo gelukkig met het besluit dat we hadden genomen voor ‘als het zover is’. Hun dochter, ook betrokken en enthousiast over natuurbegraven, kwam helaas eerder te overlijden en zocht kort voor haar dood nog een mooie plek voor zichzelf. Ze ligt er begraven met haar stilgeboren kindje.
Kort daarna overleed onze moeder. Vader is opgegraven en op een prachtige dag hebben we vader en moeder beide (her)begraven onder een grote boom dichtbij het water. Ze weten het zelf niet, maar we zijn ervan overtuigd dat ze niet anders hadden gewild dan dit. Hun dochter en kleinkind in de buurt aan de andere kant van het meertje op Schapenmeer.
We komen er wandelen, laten ons rondleiden door de medewerkers, staan stil bij de graven van onze dierbaren en halen herinneringen op. We laten er tranen vloeien en beseffen telkens hoe fijn, rustig en mooi het er is.
En kleinzoon, een evenbeeld van zijn opa en tredend in zijn voetsporen, kan elke dag even ‘op bezoek’ bij zijn opa, oma, zijn moeder en zijn zusje. Heel veel liefde bij elkaar elke dag opnieuw. Voor ons is de cirkel rond.
En nu gaan we op zoek naar een mooie plek voor onszelf.
Geschreven door Waltera Venderbosch: tante, schoonzus en schoondochter
Geplaatst in Verhalen en herinneringen