Kabouter Kluts is een beetje ziek

Het regent vandaag. Zachte druppels op het zachte mos.
Kabouter Kluts ligt in zijn bed en luistert ernaar.
Tik tik tik, tok tok tok.
Als hij zich wat beter zou voelen, zou hij een liedje gaan zingen.
Maar Kabouter Kluts voelt zich niet zo lekker.
Zijn keel doet pijn en hij moet steeds niezen.
Vanmorgen toen hij even op zijn kop stond,
deed ook zijn hoofd pijn.
Nu denk je vast:’ maar waarom staat hij dan op zijn kop?’
Dat is omdat Kabouter Kluts altijd wel iets kwijt is en dan op zijn koppie gaat staan om onder zijn bed en de kast te kijken.
Maar vanmorgen ging dat niet.
Kabouter Kluts hoest en kuchelt.
Er wordt op de deur geklopt. Niet één keer maar 6 keer.
Dan weet Kabouter Kluts gelijk wie er voor de deur staat: Sap de spin. Sap heeft 8 poten en klopt altijd met 6 tegelijk op de deur.
Kabouter kluts kucht en roept:” Sap, blijf maar buiten want ik ben ziek!”
De deur gaat open op een kier en Sap kijkt om het hoekje.
“Als je ziek bent, dan krijg je bezoek”, zegt Sap de Spin.
Achter zijn kleine lijfje houdt hij een bosje madeliefjes vast.
Met een zwaai houdt hij het bosje voor de rode neus van Kabouter Kluts.
“Hatsjoe”, zegt Kabouter Kluts en een traan valt op zijn dekentje.
“Wat lief dat je aan me denkt Sap,” zegt hij
Sap zet de madeliefjes in een eikeldopje met water en zegt:” Morgen kom ik weer en dan breng ik wat lekkere bosbesjes mee.”
Kabouter Kluts voelt zich gelijk een klein beetje beter.
Ziek zijn is niet leuk maar als er iemand is die voor je zorgt of even langs komt, dan is het al minder erg.
Dag Kabouter Kluts, tot de volgende keer!

Op onze natuurbegraafplaats komen ook veel kinderen.
We willen heel graag dat Schapenmeer ook voor deze kinderen een fijne plek is om te komen. Verdriet mag er zijn, vrolijkheid ook.
Daarom gaan we de komende tijd verhalen vertellen over Kabouter Kluts.
Een kabouter die vaak iets kwijt is, maar soms niet eens weet wat precies.
We hopen dat u het mooi vindt om deze verhalen met kinderen te delen.