Onder deze beukenboom

Natuurgraf

Onder deze beukenboom
door rododendron omsloten,
droom ik later mijn laatste droom
aan het stervensbed ontsproten.

Dit is straks mijn knekelkuil
waar mijn lichaam zal verteren.
Waar ik leven voor rust verruil
en tot koolstof mag wederkeren.

Met de rodekoolzwam samen
zal ik netwerken en groeien.
En elke augustus een stout plan beramen
om dan even bovengronds te bloeien.

De wortels van beuk en den
zal ik met mijn resten voeden.
En zo zichtbaar worden wie ik ben
met twee bomen die over me hoeden.

Leg, in plaats van al te lang te treuren,
op het verse graf een wulpse bloem.
Gun mij haar geuren en haar kleuren
en van de honingbij het zwoel gezoem.

En als je erbij komt liggen, lieve schat
worden we één als nooit tevoren.
De mensenwereld was ons soms te hard.
Hier worden we in vrede opnieuw geboren.

Eelco Musho van der Meulen